Woosje Wasser Kunstenaarsboek 120 deel 4
Waslijst. Rouwkaarten. In Memoriam J.F.R.
De vlinder, mijn ziel, hun ziel, vervlogen.Bladeren in de wind, les feuilles mortes.
Kerkhofbloemen, rouwboeketten, doekjes voor het bloeden.
zaterdag 13 oktober 2018
120 Waslijst. Rouwkaarten JFR deel 4
Bladeren in de wind, les feuilles mortes.
Kerkhofbloemen, rouwboeketten, doekjes voor het bloeden.
zondag 23 september 2018
120 Waslijst. Rouwkaarten JFR deel 3
Woosje Wasser Kunstenaarsboek 120 deel 3
Waslijst. Rouwkaarten. In Memoriam J.F.R.
De tweede serie rouwkaarten voor J.F.R. met zijn en mijn waslijstjes.
Een lijstje met namen zou beter zijn, vooral de namen van die anderen en die ene.
Een lijstje met namen zou beter zijn, vooral de namen van die anderen en die ene.
Laten we het gemakshalve toch maar houden bij de lakens en slopen van lege bedden, een warme flanel voor de komende winter, een borstrok en een onderbroek om vergane glorie en schoonheid te bedekken en zakdoeken voor de tranen.
Niet vergeten, de stofdoeken om tevergeefs proberen weg te poetsen wat rest aan stof en as.
maandag 27 augustus 2018
120 Waslijst. Rouwkaarten JFR deel 2
Woosje Wasser Kunstenaarsboek 120 deel 2
Waslijst. Rouwkaarten. In Memoriam J.F.R.
De eerste foto toont de inhoud van de trommel: de vier stapeltjes kaarten, dichtgebonden.
Daarna blader ik twee stapeltjes blad voor blad door.
Daarna blader ik twee stapeltjes blad voor blad door.
Het monogram J.F.R. is zijn intussen allang vergeten ondertekening van vaak te lange artikelen, te ingewikkelde commentaren en nooit gepubliceerde manuscripten.
Verloren dromen over een vrije, rechtvaardige wereld.
Nadat hij ernstig ziek zijn correspondentschap in Parijs had moeten achterlaten en -eenmaal hersteld - terug in Den Haag noodgedwongen weer bij zijn vader moest inwonen, belandde zijn carrière op een zijspoor.
In zijn eenzame strijd tegen discriminatie, onderdrukking en kolonialisme was hij zijn tijd vooruit, maar tegelijk kwam hij hierdoor persoonlijk in een steeds groter isolement.
In de familiesalon paste hij als voorstander van een vrij Indonesië niet meer.
Dichtbij het Binnenhof was hij nog lange tijd werkzaam als parlementair redacteur van een regionaal blad dat op den duur zijn veel te ingewikkelde analyses ook niet meer kon gebruiken.
Verloren dromen over een vrije, rechtvaardige wereld.
Nadat hij ernstig ziek zijn correspondentschap in Parijs had moeten achterlaten en -eenmaal hersteld - terug in Den Haag noodgedwongen weer bij zijn vader moest inwonen, belandde zijn carrière op een zijspoor.
In zijn eenzame strijd tegen discriminatie, onderdrukking en kolonialisme was hij zijn tijd vooruit, maar tegelijk kwam hij hierdoor persoonlijk in een steeds groter isolement.
In de familiesalon paste hij als voorstander van een vrij Indonesië niet meer.
Dichtbij het Binnenhof was hij nog lange tijd werkzaam als parlementair redacteur van een regionaal blad dat op den duur zijn veel te ingewikkelde analyses ook niet meer kon gebruiken.
Abonneren op:
Posts (Atom)