146 Esprit de Corps. Stalenboek

146 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

Esprit de Corps. Stalenboek 2004

Dertig bladen van agenda 2000 in kaft (22 x 20 cm)

Textiel, papier, inkt, potlood, garens.

Stalenboek in de (familie)agenda van 2000. Corps mag hier dus overdrachtelijk worden begrepen als aanduiding voor degenen die me het meest naast staan (denk ook aan het woord "corps" als benaming voor een studentenvereniging).

De stalen zijn daarom dit keer voornamelijk gekozen in zoverre ze restanten zijn van

les robes de ma vie: kleren, stoffen en patronen zoals ze horen bij de diverse fasen en belangrijke gebeurtenissen in mijn leven  en in dat van die me het liefst zijn 
(zie o.a. ook blog 33 Images).

Stalenboeken maken is vooral ook lijstjes maken, agenda's bijwerken.

Herinneringen, vermengd met wat krantenknipsels, 
flarden van de Tiengeboden, groepje dijkhuizen in de Ooijpolder 

en Villepean, 'n gehucht ergens tussen Bourges en Sancerre. 

 

145 Schutsrol Vrede

145 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

De Vrede komt tot Vervulling  1996

Schutsrol lang 155 cm, breed tot 10 cm

in leren tasje 23 x 22 cm

Textiel, papier, textielverf en -stiften, garens.

De vrede komt tot vervulling

totdat geen maan er meer is.

Dan dragen de bergen vrede

de heuvelen stralend het recht.

Schutsrol op geprepareerde zijde met bijbehorend tasje uit een serie van vijftien.

Voor meer uitleg over Ethiopië en de oorspronkelijk vandaar afkomstige beschermrollen, 
de motieven en het gebruik zie mijn eerdere blog nr 17 en 18 (juni  2014).

Andere delen uit de serie te zien op mijn blog 62 en 100.

De teksten  zijn steeds fragmenten uit de Psalmvertaling van Ida  Gerhardt.

144 Jaren Later II Dodenboek.

144 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

 Jaren Later. Dodenboek 1994

4 x 4 pagina's van ongebleekte katoen in kaft (23 x 22 cm)  

Textiel, textielverf en -stiften, potlood

bij tekst van Gerrit Kouwenaar

Jaren later is dit,

een vandaag.

Dun goud van vergeefsheid, het bladdert.

Dit gaat over jeugd,

wat er geweest is, is er steeds nog even.

Het uiterste afscheid....

men ziet het eind van de tuin.

Zie ook mijn blog 21, juni 2014.