maandag 25 december 2017

119 Aan het vertrek van alles. R.I.P.

119 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

Aan het vertrek van alles, 'n pijn van geluk.

In Memoriam. 

Acht collages (22 x 15 cm) met band en gesp in cassette
Karton, papier, textiel, (textiel)verf, garens.
Kerstmis 2004 / 22 december/ Kerstmis 2017
R.I.P.

 







woensdag 13 december 2017

118 In Trutina (Op de Weegschaal). Herbarium

118 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

 In Trutina. Op de weegschaal.

  Herbarium met tekst uit de Carmina Burana, 2013

24 pagina's in omslag van verstevigingslinnen 38 x 42 cm. In cassette.
Textiel, olieverf, garens.
 
De tekst in dit Herbarium komt uit de Carmina Burana.
Carmina Burana is de benaming voor een 13e-eeuwse verzameling van vaak nog veel oudere liederen, bijeengebracht in de Duitse Benediktbeuren Abdij. Het bevat behalve ernstige kerkelijke liederen ook veel vrolijke wereldse lyriek.  
Ze gaan over alle vreugden van het leven: genieten van de vrije natuur, maar ook van spel, wijn en vooral van de liefde zonder schroom voor "onbeschaamde zinnenlust".
Ernst, satire en grappen van rondtrekkende, nog studerende jonge geestelijken (vaganten).
In 1937 bewerkte de componist Carl Orff (1895-1982) er een aantal tot een nog altijd 
populair oratorium. 
Ik koos voor In Trutina (Op de Weegschaal) vanwege de inhoud én omdat Renée Fleming het lied zo prachtig zingt:
Ik twijfel, weeg af. Waar zal ik voor kiezen? Voor wellustige liefde of voor schroomvalligheid?
Ik kies voor wat ik zie en aanvaard met plezier het juk, de consequenties van die zoete keuze.

 In trutina mentis dubio
fluctuant contraria
lascivus amor et pudicitia.
Sed eligo quod video
collum iugo prebeo
ad lugum tamen suave transeo. 
























































 

 

vrijdag 17 november 2017

117 Door de vierkante ruiten

117 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

Door de vierkante ruiten. Dagboek. Stalenboek, 2000

Dertig bladen van mijn oude agenda  
in een kaft bekleed met Vlisco-print (21 x 21 cm), rood lint.
Textiel, papier, garens, potlood.

Stalen textiel (veel katoen van Vlisco Helmond), diverse krantenknipsels met foto's
en stukjes tekst die me bijzonder raakten
Vraag me niet waar ik ze vandaan had, toen niet vermeld en dus vergeten.

Dagboeken. Wat me daarbij opvalt, om niet te zeggen ontroert, is wat iemand heeft opgeschreven in 1879 0f 1931, over hoe de dag verliep en wat er vanavond zou gebeuren.
Die mensen zijn verdwenen, maar hun woorden staan er nog gewoon met alle mismoedigheid en blije verwachting. 

Dat is ook iets wat zich aan je opdringt als je ouder wordt, dat alles verdwijnt.
Je eigen verleden is al zover weg. 
Dat geeft me niet het idee dat er van deze tijd veel zal blijven. 
(Veren, de strijd van Polisario in de Sahara, flarden Jemen toen Arabia Felix,  
handbedrukte stoffen, de restanten van de kleren die we zelf maakten)

....en ik, die dit gedicht verhaal
zat in de tuin daarbuiten,
maar dikwijls keek ik in de zaal
door de vierkante ruiten.....