woensdag 16 april 2014

13 De Rechten van de Mens

                                                      13 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

                                  DE RECHTEN VAN DE MENS 2008

                                          De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
                                                        werd in 1948 vastgelegd in 30 artikelen.
                                                           In 2008 was dat zestig jaar geleden.




Twintig bladen papier (25 x 26 cm) in kaft van ongebleekt katoen
Textiel, papier, krantenknipsels, textielverf en garens.



Al jaren knip ik uit kranten foto's die me bijzonder raken.
In dit boek een keuze uit dat herdenkingsjaar 2008.
Stof en stiksels onderstrepen en versieren de foto
om hem nog meer te laten spreken.




Het recht van ieder mens op leven, vrijheid en persoonlijke onschendbaarheid,  
op politieke, economische, sociale en culturele rechten.


Een Irakese familie aan het ontbijt

De lange weg naar schoon water

Monica Pena  (22) in Rio met haar drie kinderen van 2,4 en 5 jaar

Zuid-Ossetië vrij, vlaggen in nieuwe hoofdstad Tsjinvali

Op de vlucht in Georgië voor milities uit Zuid-Ossetië


Run op de trein na verbod gevaarlijke minibusjes. Nairobi

Nog altijd zwoegen vader en zoon op een houten fiets



Rouw na terroristische aanslag

Door erosie en zandwinning weggespoelde huizen in Phnom Phen

Crematie 44 slachtoffers bij busongeluk India

Reïncarnatie Ganesha, God van Geluk en Wijsheid

Defilé 14 juillet in Parijs. Echtgenotes van Emir Quatar,VN-secretaris generaal, president Egypte en Frankrijk

 

(onderschriften van de krantenknipsels hier opgeborgen)


Geldwisselaar op markt Mogadishu, Somalië

Bezoeksters paardenrennen in Dubai




Vluchtelingen in truck

In de rij voor benzine


Ontheemden wachten op bericht.  Opening Olympische Spelen China

In Tibet bidt een monnik boven een energieke Cubaan

Nigeria


Ieder kind heeft toch recht op onderwijs en gezondheid?
 
Sloop Palast der Republik in Berlijn. Dansen met vlag en wimpel

(boekenleggers als decoratie)


Het noodlot treft de mens niet alleen in de vorm van politieke onvrijheid,
maar vooral ook in de vorm van armoede en ziekte.


Zestig jaar Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
 IJkpunt en ideaal. 



dinsdag 15 april 2014

12 Schoonschriftje. Reisboek China.

12 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

SCHOONSCHRIFTJE. 

Reisboek China 1995

Vijftien gevouwen bladen (16 x 24 cm) samengenaaid in vier delen.
In kaft 23 x 30 cm en cassette.
Textiel, papier, gemengde verftechniek, garens.







In 1995 reisde ik voor de eerste keer naar China om daar te ervaren 
hoe het voelt in een land te zijn waar je geen letter kan lezen.
Om met eigen ogen te zien hoe karakters als woordbeeld functioneren
en hoe schrijven tot kunst verheven is. 
Dit is een van de boeken die ik naar aanleiding van deze reis maakte.
   


Kalligrafie dat is Schoonschrift
buiten de lijnen.



Onleesbaar de karakters in mijn Schoonschriftje. 
Daarom heb ik de kalligrafie aangevuld met Chinese poëzie.

 De eerste van Negentien Oude Gedichten. Anoniem en zonder titel.   


Maar reizen, reizen en weer reizen, reizen!


Bij leven ben ik steeds van u gescheiden:

Tienduizend mijlen van elkaar verwijderd,

Elk aan een ander eind van de wereld.



De weg is vol gevaren en zo lang -

Weet ik of wij nog ooit elkaar ontmoeten?


Het steppepaard vertrouwt de noordenwind,


De oerwoudvogel nestelt op het zuiden.





De afstand wordt nog elke dag weer groter



Mijn gordel valt me elke dag weer ruimer.


De wolken drijven voor de klare zon,

De zwerver heeft geen haast terug te keren.


Verlangen naar u maakt me al oud -



Een maand, een jaar blijkt plotseling verstreken!


Genoeg daarvan. Ik zal erover zwijgen!


Span u slechts in en eet vooral voldoende.


Heel toepasselijke gedichten voor mijn eerste en langste China-reis.  
Onderweg twee echte brieven en één fax verstuurd als teken van leven.
Vrijheid, gemis en de zekerheid van terugkeer.



-Deelnemers aan een kalligrafie-wedstrijd-


Gedicht XIV


Wie heenging wordt ons elke dag weer vreemder
Wie leeft wordt dagelijks ons liever.


Ga slechts de stadspoort uit om eens te kijken:

Je ziet alleen de heuvels van de graven.


De oude graven omgeploegd tot akkers -


Cipres en pijn zijn kleingehakt tot brandhout.


Door de abelen ruisen droeve winden,


Zo troosteloos dat het je hart haast breekt.

De heimwee trekt mij naar het oude dorp


Maar ik weet niet hoe ik terug kan keren.
Gedicht XIX

De volle maan schijnt o zo klaar, zo klaar!

Het licht valt door mijn zijden bedgordijnen.


Van zorgen en verdriet kan ik niet slapen,
Pak kleren en sta op en loop wat rond.


Al heten verre reizen een genoegen

Het liefst ging ik snel naar huis terug.


Ik loop de deur uit, wandel heen en weer -
Aan wie zeg ik mijn zorgen en verlangen?


Ik strek mijn nek, ga weer de kamer binnen
En tranen vallen neer op mijn gewaad.



Gedichten uit W.L.Idema Spiegel van de Klassieke Chinese Poëzie
van het Boek der Oden tot de Qing-dynastie.
Een prachtige uitgave van Meulenhoff, Amsterdam 1991.
Intussen is er ook een heruitgave.