woensdag 21 december 2016

98 Goede wensen voor 2017 Cartes Postales

98 Woosje Wasser kunstenaarsboeken

Cartes Postales.

Goede wensen voor 2017

In ons Franse dorpje redde ik een kapot album voor ansichtenkaarten van de brandstapel, ideaal materiaal voor mijn jaarlijkse kerstkaarten.
Werken aan de vele kaarten geeft ruim tijd tot nadenken, zoals al mijn bezig zijn met textiel ruimte geeft aan reflecties en weemoed.
Zo vulden de vellen zich niet alleen met kerstversieringen, maar ook met reisherinneringen 
en met krantenknipseltjes uit het voorbije jaar.
Meilleurs souvenirs aan Libië, Jemen en vooral ook Syrië, bron van onze beschaving:
christelijke pelgrimsplaatsen naast antieke steden en schitterende moskeeën.
Het verblijf in Aleppo, de citadel, een museum vol ongekende schatten en met
een souk, waar de hele wereld zich vanaf de oudheid liet overdonderen door
de rijkdom en diversiteit van zoveel culturen. 
Nu waren er de puinhopen en de wanhopige vluchtelingen, je kon er niet aan voorbij gaan.
Zo werden de wenskaarten meer en meer een boek, dat ik in stukjes verstuurde 
met vurige wensen voor een goed, gezond, gelukkig, duurzaam en vooral
                                       vreedzaam nieuw jaar 2017.

















    











































 


woensdag 7 december 2016

97 De laatste dagen van de zomer.

97 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

De laatste dagen van de zomer 1994

Tien bladen van dubbele zijde bij gedicht van Gerrit Kouwenaar
  in kaft 25 x 38 cm en cassette 39 x 35 cm.
Textiel, textielverf  en -stiften, garens.

DE LAATSTE DAGEN VAN DE ZOMER.

Trager de wespen, schaarser de dazen
groenvliegen grijzer, engelen gene, niets
dat hier hemelt, alles brandt lager

dit zijn de laatste dagen, men schrijft
de laatste stilstand van de zomer, de laatste
vlammen van de jaren

wat er geweest is, is er steeds nog even
en wat men helder ziet, heeft zwarte randen

men moet zich hieruit schrijven, de tuin
in de tuin insluiten, het geopende boek
het einde besparen, men moet zich verzwijgen

verzwijg hoe de taal langs lippen invalt
hoe de grond het gedicht overstelpt, geen mond
zal spreken wat hier overwintert.




                                                                                


 























                                                                                     





                                                                                 
                                                                                    
                                                                                
                                                                                  





Gerrit Kouwenaar Een geur van verbrande veren. 
Gedichten. Querido Amsterdam, 1991.