zaterdag 28 juni 2014

22 Parcours van Herinnering. Stalenboek I

22 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

PARCOURS VAN HERINNERING 1

STALENBOEK  2012

Vier delen van ieder 45 bladen 24 x 25 cm met kaft 24 x 28 cm
Textiel, papier, garens

Zijden linten en band van Duplanil & Morel, Saint-Etienne.
Gevonden in een zak textielafval op de brocante in Villabon (Cher)
tussen allerlei spullen die opgeruimd worden als een familiehuis verkocht wordt.

Met groeiende bewondering en liefde gerestaureerd 
en als stalen op losse bladen getoond.
Hier blad 1 t/m 10 van het tweede deel, beurtelings de voorkant en  de achterkant.
Daarna nog de tekening van de achterkant naast de stalen van de voorkant, als in een boek.


 





 





































Dit moet een feuilleton worden,
want de een is nog mooier dan de ander.
Ook zo te zien post 28 augustus 2014





maandag 23 juni 2014

21. Jaren later. Gedicht G. Kouwenaar

21 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

JAREN LATER. Dodenboek 1994

met citaten uit gedichten van Gerrit Kouwenaar

Acht bladen van dubbele zijde 21 x 23 cm
in kaft 26 x 23 cm
Textiel, verfstiften en garens

Jaren later is dit, een vandaag, dun goud
van vergeefsheid, het bladdert, dit gaat
over jeugd, het uiterste afscheid, men ziet
het eind van de tuin

onleesbaar
blijven zitten op een steen, uren of eeuwen lang

hoe diep moet men om zich te aarden delven
om hier te zijn en nu 
het eind van de tuin
men moet zich hier uitschrijven, de tuin
in de tuin insluiten, het geopende boek
het einde besparen

Dit zijn de laatste dagen, men schrijft
de laatste stilstand van de zomer
de laatste vlammen van het jaar, van de jaren

wat er geweest is, is er steeds nog even
en wat men helder ziet heeft zwarte randen

                                                                                   

                 
     






De laatste dagen van de zomer












































Blijven zitten op een steen
uren of eeuwen lang.








Het eind van de tuin.






Wat er geweest is, is er steeds nog even
en wat men helder ziet
heeft zwarte randen.



             

                             
Ik gebruikte deze citaten uit de gedichten  van Gerrit  Kouwenaar
bij het afscheid van mijn vader Henk Schouten (+24 juni 1994) twintig jaar geleden.
Voor hem maakte ik dit  "Livre pour sortir le jour"  zodat hij overdag 
altijd bij ons kan zijn (zie post 115 okt.2017).

Gerrit Kouwenaar: Een geur van verbrande veren (Querido, 1991).