16 Book of Samplers. Stofversieren

16 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

BOOK OF SAMPLERS. Stofversieren 1983

In 1983 kregen de deelnemers aan de tentoonstelling van de GBK

- Gemeenschap Beeldende Kunstenaars - ieder een zwarte map formaat A4

om die naar believen te vullen voor de expositie in

het toenmalig Nijmeegs Museum de Commanderie.

Ik vulde de 40 hoesjes met proeven van machinaal borduren 

ter promotie van het Stofversieren,

een activiteit die toen wel heel erg in het verdomhoekje zat. 

Ter aanmoediging eerst een klein manifest,

geheel in tegenspraak met de feministische tijdgeest van die jaren

(waar ik zelf trouwens verder actief deel van uitmaakte). 

Etiket met naam en toenaam op roze hoedenband

Book of Samplers (Boek met Merklappen)

Roemeense steek

Overlock en zigzag-steek

                                                                           
                                                                   Cher, mon pays de coeur

Tricot naden

Boogsteek

"Birds in the air" (titels ontleend aan patchwork)

Sampler met Parijse steek

Gesloten overlock

"The Inner City"

Nuttige stiksteek

Landschap met rijg-en kettingsteken

Fagotingsteek

Merklap-alfabetisch

"Stars and Stripes"

Siersteken met visgraat

Dubbele biezennaad (keerzijde)

"Garden of Eden"

Five-patch sampler

"Evening Star"

Blindzoom

Genaaide zigzag en pijlsteek

Stoplap met versterkte rechte naad 

Landschap van de Cher (dubbele zoom)

Steelsteek en semi-overlock

Platte naad met evenwijdige biezen

"Lucy in the sky with diamonds"

Stoppen en verstellen

Zomerlandschap in multi-zigzag

Knoopsgaten en lingerielint

"Shooting Star"

Cordonnaad

Avondlicht over de Oude Waal  (festonsteek)

Knopen aanzetten en raderen

Schulpzoom en stiksels

"Harvest Sun"

"Jacobsladder" (of Gevecht met mijn Engel)

"Tree of Paradise"

15 Heiligdommen langs de Zijderoute 1.Reisboek

                                                   15 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

                         HEILIGDOMMEN LANGS DE ZIJDEROUTE 1997               

                                        Vijf delen, ieder vijf bladen van ongebleekte katoen
                                            in kaften (30 x 38 cm) van goudkleurig karton.
                                                     Textiel, papier, karton, verf en garens.

                                           Hier volgen het tweede en het derde deel. 

HELIGDOMMEN langs de ZIJDEROUTE  Deel II

De Shir-Dorr madrasah (17e eeuw) aan het Registanplein in Samarkand

Ik wissel de hele pagina's steeds af met een detail

of specifiek element van het gebouw.

Hier de eerste pagina op de kaft met linten

Detail tegeltableau

De kleur van de oude ondergrond van leem

Boven een ingang

Blauwe tegels, mozaïeken en turquoise koepels, 

dat is het gedroomde beeld van Samarkand.

Faïences van azuur.

Hier zie je de sprookjes van duizend-en-één-nacht in het echt, 

 soms wat geschilferd. 

Ook afzonderlijk is iedere tegel een kunstwerk.

Onder de gewelven, ben je daar al in de hemel.

Niet alle tegels zijn turquoise en blauw.

Aan de koepel ontkom je niet,

geschetst

versierd

met franjes en een roos

Op de vloer tapijten van gouden zijde.

HELIGDOMMEN langs de ZIJDEROUTE  Deel III

De Magok-i-attari moskee in Buchara (12e eeuw) 

 Gebouwd op de fundamenten van een Zoroastertempel

Een van de vele mozaïeken.

Ze lijken precies op de versieringen in de gebrandschilderde ramen

in de kathedraal van Bourges, daar waar Jean, Duc de Berry zit te bidden.

De moskee is weer eens in restauratie

gebladderde muren 

Deze historische gebouwen werden door de eeuwen heen voortdurend gerestaureerd,

gewoon vanwege de tand des tijds, plundering of juist verdere verfraaiing.

Toen en toen, en nu is het dus niet anders. 

    

De oorspronkelijke materialen zijn bovendien erg gevoelig

voor vocht en wisseling van temperatuur.

Waar de tegels van de muur gevallen zijn,

bleven de kleurafdrukken van hun motieven en 

de indrukken van hun vormen bewaard. 

De schitterende bekleding is vaak heel fragiel

-soms ook door verkeerde of te haastige restauratie-

maar wel getekend met oude patine,

een laag historie en emotie.

Feeëriek

Dat maakt nu net het verschil tussen deze oude heiligdommen

en de glimmende nieuwe, met olie betaald,

want de tijd dat je rijk werd van zijde is lang voorbij.

Meer dan tien jaar later reisde ik weer langs de Zijderoute.

Sommige restauraties klaar, met anderen juist begonnen,

nu met meer aandacht voor de archeologie en geschiedenis van vóór de islam.

Maar het gaat langzaam en zonder hulp van o.a. Unesco zou het onderhoud

'n zelfstandig Oezbekistan - met veel minder toerisme - niet lukken.  

De Zijderoute, eeuwige stroom van onze beschaving.

Eigenlijk durfde ik er amper reisboeken van te maken.

Een paar eerbiedige fragmenten en wat details, als herinnering

en met de "Fernweh" die je aan dit soort reizen overhoudt.

                                                Intussen is de Zijderoute weer helemaal terug, 
                                                maar nu de de Chinese versie.