47 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken
OVERWINTEREN IN DE OOIJPOLDER 2005
Stalenboek van de dertig bladen van mijn agenda uit 1986
met stroken voor extra notities in een kaft van 15 x 21 cm
Textiel, papier, krantenknipsels, verf en garens.
Het is een verslag van een van de winters vroeger in de Tiengeboden.
In 1964 huurden we daar een van de huisjes van De Vlietberg - aanvankelijk alleen als atelier - tussen de boeren en de mensen die op die steenfabriek werkten.
In 1964 huurden we daar een van de huisjes van De Vlietberg - aanvankelijk alleen als atelier - tussen de boeren en de mensen die op die steenfabriek werkten.
Aan de voorkant stonden de huisjes in de Ooijsebandijk, die flink wat kwel doorliet.
Water tot aan de kruin van de dijk, daarover maakte niemand zich druk, het hoorde erbij.
Vaak liep de ijsvlakte van de Oude Waal, langs de Groenlanden tot de Bisonbaai,
maar ook in de tuin konden de kinderen op het kwelwater leren schaatsen.
Riet en water met uitzicht op Nijmegen en achter, langs de Hezelstraat, de grienden.
Dat domein van de boeren, de rietdekker en vissersclub Het Voorntje liep tot aan het dorp.
Verder vooral ganzen, honderden, duizenden ganzen. Aan het tijdstip van hun komen en gaan meten we nog altijd licht en donker af.
Dit Stalenboek "Overwinteren in de Ooijpolder" zette ik in februari 2014 ook al op mijn blog. Achteraf niet zo geslaagd: onoverzichtelijk door de zes delen, lelijke watermerken en nog zo wat fouten van een aarzelend begin van mijn blog.
Ik probeer het deze winter, die weer geen echte winter was, nog een keer, nu in twee delen
met wat minder foto´s en ingekorte tekst.
Water tot aan de kruin van de dijk, daarover maakte niemand zich druk, het hoorde erbij.
Vaak liep de ijsvlakte van de Oude Waal, langs de Groenlanden tot de Bisonbaai,
maar ook in de tuin konden de kinderen op het kwelwater leren schaatsen.
Riet en water met uitzicht op Nijmegen en achter, langs de Hezelstraat, de grienden.
Dat domein van de boeren, de rietdekker en vissersclub Het Voorntje liep tot aan het dorp.
Verder vooral ganzen, honderden, duizenden ganzen. Aan het tijdstip van hun komen en gaan meten we nog altijd licht en donker af.
Dit Stalenboek "Overwinteren in de Ooijpolder" zette ik in februari 2014 ook al op mijn blog. Achteraf niet zo geslaagd: onoverzichtelijk door de zes delen, lelijke watermerken en nog zo wat fouten van een aarzelend begin van mijn blog.
Ik probeer het deze winter, die weer geen echte winter was, nog een keer, nu in twee delen
met wat minder foto´s en ingekorte tekst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten