130 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken
Waslijst. Rouwkaarten, 2014
In Memoriam J.F.R. 1902-1991
Wasserijboekje met vier rouwkaarten en twee foto's, bewaard in blikken trommelsamen met 4 x 10 kaarten A8 met linten bijeengebonden.
Assemblage van textiel, papier, inkt /balpen, textielverf, garens,
zwarte veter en loodje van waszak.
Deze assemblage met rouwkaarten is een wel heel laat eerbetoon aan een dierbare oom.
Op de foto zie je Frans nog als jongeman, samen met zijn geliefde moeder Wilhelmina Nollen, apart van vader Albert Rutges en zus Marietje, mijn moeder.
Hoe veelbelovend en begaafd ook, het lot was hem zijn hele leven slecht gezind. Na een wisselvallige journalistieke loopbaan stierf Johannes Franciscus Rutges op hoge leeftijd, eenzaam en verward in een Haags bejaardenhuis.
Dit wasserijboekje vond ik na zijn dood tussen Franse filosofie, wereldgeschiedenis, de bijbel in het latijn en stapels ongepubliceerde artikelen. In al zijn simpelheid raakte het mij diep,
de vele blaadjes met steeds dezelfde mantra van treurige, minimale, wekelijkse lijstjes, afgevinkt, geprijsd en opgeteld. Lakens, slopen, baddoeken, washandjes, zakdoeken, onderbroek, borstrok, flanel, pyama, overhemd, sokken en soms een tafelkleedje of stofdoek.
de vele blaadjes met steeds dezelfde mantra van treurige, minimale, wekelijkse lijstjes, afgevinkt, geprijsd en opgeteld. Lakens, slopen, baddoeken, washandjes, zakdoeken, onderbroek, borstrok, flanel, pyama, overhemd, sokken en soms een tafelkleedje of stofdoek.
Bij wijze van rouwkaarten plakte ik een deel van de waslijstjes op kaarten in vier verschillende kleuren en maakte daar stapeltjes van. Op iedere kaart stikte ik een staaltje wasgoed van toen. Als troost versierde ik de andere kant van deze monotone rouwkaarten met begrafenisbloemen uit het Frankrijk waar hij zo van hield en dat hem in 1971 met een vriendschapsorde geëerd heeft.
Notabene....
Voor wie nog niet zo oud is, heel lang geleden bestond zoiets als een eigen wasmachine niet.
De "kleine" was deed de huisvrouw meestal zelf thuis, met hand en wringer, maar de grote stukken werden - als je dat tenminste kon betalen - wekelijks door een wasserij opgehaald. Wij hadden in Den Haag De Zwitserse. Geen groter genot dan, als de spullen in de jute zak terugkwamen, aan de hand van de waslijst te controleren of alle textiel wel brandschoon was
en vooral na te gaan of er niets ontbrak.
Ik begin de assemblage met een foto van de geopende trommel met de vier stapeltjes rouwkaarten.
Op de deksel ligt het kasboekje met daarin de oude familiefoto's en vier kaarten van verschillende kleur, een brede zwarte veter en het loodje van de waszak.
De tekst voor de rouwkaart heb ik overgenomen uit het Egyptische Dodenboek, Livre pour sortir le jour, voor hem toepasselijk in de franstalige versie (voor vertaling en wat uitleg zie post 115, oktober 2017).
De tekst voor de rouwkaart heb ik overgenomen uit het Egyptische Dodenboek, Livre pour sortir le jour, voor hem toepasselijk in de franstalige versie (voor vertaling en wat uitleg zie post 115, oktober 2017).
 |
| Inventarisatie van wat nog restte na zijn dood |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten