180 Woosje Wasser Kunstenaarsboeken
De Cravatclub 3. 2017
Stalenboekje (15 x 10cm) van twee in drieën gevouwen kaarten
Textiel/ stropdassen, papier, krantenknipsels, garens
Eerst Stan Laurel en Olivier Hardy in de Music Box.
Een van de dierbaarste herinneringen aan mijn vader is hoe we ons samen tranen
lachten om de films van de Dikke en de Dunne.
Voor korte als de Music Box gingen we speciaal naar de Cineac, voor de lange speelfilms
naar een van de populaire Haagse bioscopen in de Boekhorststraat.
Daarna hoefden we niet eens meer echt naar de film, alleen al bij het elkaar eindeloos navertellen van de diverse scenes kregen we al de slappe lach.
Nog altijd vind ik ze geweldig, maar die slappe lach, dat lukt niet meer.
Voor korte als de Music Box gingen we speciaal naar de Cineac, voor de lange speelfilms
naar een van de populaire Haagse bioscopen in de Boekhorststraat.
Daarna hoefden we niet eens meer echt naar de film, alleen al bij het elkaar eindeloos navertellen van de diverse scenes kregen we al de slappe lach.
Nog altijd vind ik ze geweldig, maar die slappe lach, dat lukt niet meer.
Wel de tranen.
Nog meer onvoorstelbare chaos veroorzaakte een van de vele orkanen in de Caraïben.
Deze Matthew lijkt het vooral op textiel gemunt te hebben. Vandaar de keuze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten