maandag 2 juni 2014

17 Hadshepsut naar het Land van Poenkt. Reisboek Ethiopië.

17  Woosje Wasser Kunstenaarsboeken

              DE REIS VAN HADSHEPSUT NAAR HET LAND VAN POENKT.

                                                            REISBOEK ETHIOPIE I 1996

                               Acht bladen dubbel katoen (22 x 26 cm), textielstiften, garens
                                                            in kaft 34 x 27cm en cassette.
  
                                                                            

                                                                               





De vrouwelijke farao Hadshepsut (1508-1458 v Chr) kwam als regentes 
op de troon van Egypte na de dood van haar half-broer/man Thutmosis II.
Behalve kunst en architectuur bevorderde zij vooral de buitenlandse handel.
In dat kader ondernam ze ook zelf reizen, zoals naar het Land van Poenkt (Ethiopië).
Vijf schepen vol exotische zaken bracht ze van deze expeditie mee terug.
In de reliëfs van haar graftempel Deir-el-Bahari liet ze haar triomfantelijke terugkeer vereeuwigen, compleet met de 31 mirre-bomen in manden.
Weer eens wat anders als al die veldslagen van haar mannelijke collega's.





Hadshepsut maakte haar reis naar het Land van Poenkt
met grote schepen over de Nijl




Daar gaat ze.....



over alle cataracten



tot de bronnen van de Blauwe Nijl,




                                                                   ook verleid door de slogan:



"Ethiopië, dat is dertien maanden zonneschijn".





Al was er toen daar heel wat te halen,



ze blijft wat argwanend en kritisch kijken.




 Toeziende ogen speelden in het oude Egypte een grote rol,
God zag alles, net als bij ons vroeger.



 Exotische schatten, vreemde planten en dieren,




geheimzinnige grotten, tempels, paleizen en kerken.


Zo wil ik het thuis ook, dacht Hadshepsut,



 met mezelf  in de hoofdrol  (een selfie).



De terugweg aanvaard,



haar tempel ontworpen

met heel speciaal de klassieke zuilen, half vanuit de rotswand,




gebouwd onder toezicht van haar scherpe oog.



Het blauw herinnert nog aan de Blue Nile Falls
en de kleur van de wollen shawls ginds.




Zelfs de mirre-bomen hebben het zowaar overleefd.



"Dertien maanden zonneschijn"
Het was niet alles goud wat er blonk,
maar de buit is binnen.


 
Een onvergetelijke reis, het landschap, de mensen.
Veel gezien van wat ik wilde zien, zoals de in de rotsgrond uitgehakte kerken,  
de pelgrims, de schilderingen, de kruisen, de schutsrollen.
Net als Hadshepsut  teruggekeerd vol beelden en inspiratie.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten